Instrukcja obsługi R2fk

Edytor makiet służy do modyfikacji makiety określającej wzór wydruku danego dokumentu. Dostęp do edytora jest możliwy z okna DOKUMENTY wywoływanego z menu Ustawienia - Makiety dokumentów (patrz Makiety dokumentów).

Wzór makiety przygotowujemy w języku html. Jest to popularny język służący do tworzenia stron internetowych - podstawy tego języka są w przystępny sposób wyjaśnione w internecie np. w poradniku webmastera pod adresem http://webmaster.helion.pl. Oprócz standardowego języka html program wymaga pewnych dodatkowych danych:

• 20 pierwszych linii przeznaczonych jest na ustawienie konfiguracji wydruku w programie

• między znakami # wstawiane są instrukcje interpretowane przez program.

Makietę modyfikujemy na zakładce Źródło.

Przy modyfikacji i tworzeniu nowych dokumentów trzymamy się następujących zasad:

• wzorujemy się na wcześniej utworzonych lub standardowych makietach

• używamy standardowego języka html

• niestandardowe instrukcje interpretowane przez program (#...#) wstawiamy klikając w zaplanowanym miejscu prawym klawiszem myszy

• przechodząc na zakładkę Podgląd możemy od razu zobaczyć efekt swojej modyfikacji.

W przygotowywanym wzorze oprócz układu ramek i stałych tekstów chcielibyśmy umieścić jakieś dane wypełniane w momencie wydruku przez program. W tym celu w wybranym miejscu klikamy prawym klawiszem myszy i wybieramy odpowiednio:

• Wstaw dane - podczas wydruku symboliczny znacznik zastąpiony zostanie odpowiednią wartością, np. w miejscu #F_Nazwa# podstawi się nazwa aktualnej firmy.

Znacznik z danymi składa się z:
• prefiksu oznaczającego z jakiej tabeli z danymi będą podstawiane dane
• właściwej nazwy pola z danymi
• znaków '#' na początku i na końcu
np.
• #F_NIP# - nip naszej firmy (F_ oznacza firmę)
• #KON_NIP# - nip kontrahenta, który jest nabywcą na fakturze (KON_ oznacza kontrahenta)
• #DW_Data# - data wystawienia dowodu wewnętrznego (DW_ oznacza dowód wewnętrzny).

Niektóre znaczniki (Wstaw dane - Inne) udostępniają dane, które nie są dostępne bezpośrednio w tabelach z danymi. Takie znaczniki nie mają na początku nazwy żadnego prefiksu, np. na dowodzie wewnętrznym w miejsce znacznika #PodsumowanieKolumn# zostanie podstawiona tabelka z podsumowaniem poszczególnych kolumn. Tego typu znaczniki zależą od rodzaju edytowanej makiety, tzn. np., że będą inne w czasie edycji makiety dowodu wewnęrznego, a inne w trakcie edycji makiety karty środka trwałego KS.

Jeśli menu z listą dostępnych pól jest za duże i nie mieści się na ekranie oraz nie da się go przewijać, zalecamy na czas edycji makiety przestawienie programu na interfejs Windows (menu Ustawienia - Środowisko - Interfejs - Aktywny interfejs), który umożliwia przewijanie dużych menu.

• Wstaw znaki sterujące - podczas wydruku symboliczny znak sterujący ustawi np. kolor systemowy (#bgCiemny#). Kolory systemowe określa się w menu Ustawienia - Środowisko na zakładce Wydruki. Część znaków sterujących dotyczy tylko wydruków w trybie znakowym (patrz INSTRUKCJA UŻYTKOWNIKA - ROZPOCZĘCIE PRACY - Okno główne - Przegląd wydruku - Wydruki znakowe). Wydruki znakowe dostępne tylko w wersji MAXI i PRO.

• Wstaw pętlę - jeśli we wstawionej pętli wstawimy dane, np.
  
  #LOOP Kontrahenci#
    Skrót: #KON_Skrót_nazwy# NIP: #KON_Nip#<br>
#ENDLOOP#
otrzymamy listę kontrahentów i ich numerów NIP (znacznik <br> powoduje przejście do nowej linii)

• Wstaw warunek - używamy, np. jeśli chcemy umieścić fragment tekstu drukowany tylko wtedy, gdy spełniony zostanie odpowiedni warunek

• Z polem logicznym - np. jeśli chcemy uzależnić fragment wydruku dowodu wewnętrznego od tego czy określono opis w którejś z pozycji dowodu:
  #IF DW_JestOpisWpozycjach#
    opis jest określony
#ELSE#
    nie wpisano opisu
#ENDIF#


• Z innym polem - możemy przyrównać pole do konkretnej wartości (koniecznie w cudzysłowiach), np. jeśli chcemy coś wydrukować w zależności od tego czy jest coś wpisane w polu Treść na dowodzie wewnętrznym (pole #DW_Treść#):
  #IF DW_Treść=""#
    treść jest pusta
#ELSE#
    jest coś wpisane w polu treść
#ENDIF#


• Wstaw funkcję - możemy wykonywać proste operacje na kwotach i wyrazach

• Duże litery - np. jeśli chcemy zawsze drukować dane kontrahenta dużymi literami:
  #KON_Dane#$Dużymi

• Oblicz - np. jeśli chcemy wydrukować na jakimś dokumencie wartość księgową środka trwałego (czyli różnicę wartości zaktualizowanej i dotychczasowej amortyzacji):
  $Oblicz{#ST_Wartosc_zaktualizowana#-#ST_Dotychczasowy_odpis#}

• Słownie, Słownie (bez zł) - np. jeśli chcemy wydrukować tekst ze słowną reprezentacją jakiejś kwoty, np:
  #ST_Wartość_zaktualizowana#$Slownie

• Wartość bezwzględna - np. jeśli na wydruku WT (modernizacja) chcemy pokazać wartość bezwzględną kwoty, o którą zmieniono wartość środka trwałego (czyli zawsze dodatnią nawet jeśli jest ujemna):
  #STO_Wartość#$Abs

• Suma - podaje sumę dowolnego pola np: #STO_Wartość#$Suma

• Zaokrąglij - jeśli chcemy zaokrąglić do 2 miejsc po przecinku wartość niezaokrągloną

• Znak - podaje i-ty znak dowolnego pola np: #KON_Dane#$Znak[1]

UWAGA. Wszystkie znaczniki funkcji oprócz znacznika $Oblicz muszą występować bezpośrednio po polu, na którym mają działać odpowiednie funkcje.

Przy podziale dokumentu możemy zastosować dodatkowo klauzulę <!-- NOWA STRONA -->. Taki podział strony działa niezależnie od "wbudowanego" podziału, wynikającego np. z dużej ilości pozycji asortymentowych na fakturze. Dodanie klauzuli przydaje się w momencie, gdy chcemy umieścić część zawartych informacji na oddzielnej stronie.
UWAGA. Aby zachować dotychczasowy styl dokumentu, należy dodatkowo pod wskazaną klauzulą umieścić całą sekcję STYLE z poprzedniej strony. W momencie, gdy chcemy dla drugiej strony wprowadzić inny styl niż dotychczasowy, sekcję STYLE definiujemy dla niej samodzielnie.

Jeśli nie chcemy lub nie potrafimy samodzielnie zmodyfikować makiety, możemy zlecić taką modyfikację wykwalifikowanym pracownikom dystrybutora lub producenta programu.