Tabele użytkownika służą do ewidencjonowania szczególnych danych użytkownika: bibliotek oraz innych ewidencji.

Na zakładce DEFINICJA wpisujemy:

• Nazwa - nazwa identyfikująca nową tabelę w programie (będzie to również nazwa okna skojarzonego z tą tabelą, podpowiedź na przycisku, pozycja w menu, itd.)

• Tabela - nazwa tabeli w bazie danych (musi to być nazwa unikalna, niezawierająca polskich liter ani znaków specjalnych)

• Rodzaj - do wyboru:

  • Biblioteka - skojarzone z tabelą okno zostanie utworzone w menu Biblioteki użytkownika

  • Do tabeli - tabela będzie w relacji master-detail, do tabeli, którą należy podać niżej. W oknie bazodanowym, do którego tabeli nowa tabela pozostaje w relacji master-detail, pojawi się ikonka z rozwijalnym menu

• Do tabeli - jeśli w polu Rodzaj wybrano wartość "Do tabeli", należy tutaj podać z jaką tabelą nadrzędną (master) należy połączyć nową tabelę (detail)

• Bin - zaznaczenie tej opcji spowoduje umieszczenie nowej tabeli w bazie danych ogólnych, a nie w bazie firmy. Używane w przypadku bibliotek wspólnych dla wielu firm (np. biblioteka walut).

• AutoTransact - oznacza, że tabela, która jest w relacji master-detail z tabelą (bądź tabelami) podrzędną, będzie działać w trybie transakcyjnym, tzn. wszystkie zmiany wprowadzone w tabeli podrzędnej (detail) zostaną zatwierdzone dopiero po zatwierdzeniu rekordu tabeli nadrzędnej (master). Dodatkowo pole identyfikatora w tej tabeli (X_I) będzie typu ftInteger, a nie ftAutoInc (czyli będzie wyłączone IDENTITY).

• Widoczna - tabela (okno skojarzone z tą tabelą) będzie widoczne na paskach zadań bądź w menu bibliotek użytkownika

• Formatka z pozycjami - zostanie utworzone okno skojarzone z tą tabelą w formie formatki typu 'Lista-Pozycja-Razem'.

Na zakładce UPRAWNIENIA wpisujemy grupy użytkowników, które mogą mieć dostęp do nowej tabeli.

Listę pól nowej tabeli uzupełniamy w polach użytkownika.